پیوند برادرى میان ملت لازم است، اما کافى نیست؛ پیوند برادرى علاوه‏ى بر درون ملت، باید میان امت اسلامى با کشورها و ملتهاى دیگر برقرار باشد. جنگ شیعه و سنى از جمله‏ى توطئه‏هاى بزرگ دشمنان است. یک گروه متعصبِ متحجرِ بى‏خبر از حقایق عالَم و بى‏خبر از معنویت را در مقابله‏ى با فِرق اسلامى به راه مى‏اندازند - در عراق یک‏جور، در لبنان یک‏جور، در مناطق دیگر یک‏جور - براى اینکه اختلاف ایجاد کنند.

برادران مسلمان چه در ایران، چه در عراق، چه در پاکستان، چه در لبنان، چه در فلسطین، چه در دیگر مناطق عالَم، از هر مذهبى که هستند، این را میدانند که نظر ما این است و نظر علماى حقیقى اسلام این است که: «آلودن دست به خون برادر مسلمان، جزو گناهان غیرقابل بخشش است». کسانى دست خود را به خون برادران مسلمانشان مى‏آلایند به عنوان پیروى از اسلام؟! به نام پایبندى به اسلام؟! این خروج از اسلام است. همه بدانند: برادرى ملت ایران با ملتهاى مسلمان دیگر، یک برادرى واقعى است؛ اختلاف مذهبى در جاى خود هست - شیعه، شیعه است؛ سنى، سنى است - در میان اهل تسنن و در میان شیعه، اختلافهاى فکرى و مذهبى باز هم وجود دارد؛ اما همه‏ى اینها زیر پرچم لا اله الّا اللَّه و محمد رسول اللَّه باید برادر باشند و در مقابله با دشمنان اسلام و دشمنان امت اسلامى بتوانند ایستادگى کنند.