در نظام اسلامى محدودیتى که به وجود مى‏آید، که این محدودیت بر طبق فطرت انسانىِ زنانه است؛ هم براى مردها محدودیت است، به یک کیفیتى؛ هم براى زنها به کیفیت دیگرى محدودیت است، کمک کننده‏ى به این است که نیروهاى آنها هرز نرود و حتى‏المقدور در جهت درستى به کار بیفتد؛ که آن وقت نتیجه‏اش میشود رشد فکرى و علمى و عملى در جامعه‏ى زنان، که امروز شاهدش هستیم. اینکه گفته میشد - و البته هنوز هم بعضى‏ها با غفلتِ تمام میگویند - مگر میشود با حجاب و با رعایت حدود شرعى و اسلامى، جامعه‏ى زنان رشد کند، تکلیف مسأله‏ى زن در نظام اسلامى چه میشود، این جواب عملى‏اش، جواب عینى‏اش، همین وجود مجموعه‏ى عظیم نخبگان زن در جامعه‏ى ماست، که هیچ وقت ما در کشور چنین وضعى را نداشتیم؛ در دوره‏ى طاغوت هم نبوده، قبل از آن هم که وضع تعلیم و تربیت از جهت دیگرى اشکال داشته. امروز در نظام اسلامى بحمداللَّه این فراهم است. حالا تعداد بیشتر برگزیدگان دختر در دانشگاه‏ها و امثال آن، اینها مسائل درجه‏ى دو است؛ مسأله‏ى درجه‏ى یک این است که همین مجموعه‏ى زنان نخبه توانسته‏اند در نظام جمهورى اسلامى در بخشهاى مختلف بدرخشند.

نخبگان زن در سرتاسر کشور نشان‏دهنده‏ى موفقیت نگاه نظام اسلامى و نگاه اسلام به زن است. ما این همه زن نخبه در دوره‏ى حاکمیت طاغوت نداشتیم. این، حرف من است و بر این اصرار دارم. امروز عدد مطلق و نسبى محققین زن، اساتید زن، دانشمندان زن در رشته‏هاى مختلف، متفکرین و نویسندگان زن که در رشته‏هاى گوناگون فکر مى‏کنند، صاحب‏نظرند و قلم میزنند، ادباى زن، شعراى زن، هنرمندان زن - قصه‏نویس‏ها، شاعرها، نقاش‏ها - بمراتب بیشتر از دوره‏ى طاغوت است؛ یعنى آن دوره‏اى که به نام طرفدارى از زن، حجاب و عفاف و وجود فاصله‏ى بین زن و مرد را بکلى از بین برده بودند و روزبه‏روز هم این بى‏بندوبارى را ترویج میکردند؛ حتّى در مواردى از کشورهاى اروپائى هم بدتر و تندتر عمل میکردند. امروز ما در نظام جمهورى اسلامى و زیر پوشش حجاب، زیر چادر، زیر مقنعه، این تعداد عظیم نخبه‏ى فکرى، علمى، عملى، فعال سیاسى، صاحب‏نظران فرهنگى و هنرى داریم. آن روز بخشى از بخشها و بعضى از ابعاض این مجموعه را هم ما نداشتیم؛ بسیار محدود بودند. این، یک نظریه‏اى درست عکس آن چیزى را که درصدد بودند القاء کنند، احیاء میکند و او اینکه آن کیفیت ترویج بى‏بندوبارى نه فقط به معناى رشد دادن به زن، به معنویات زن، به استعدادهاى زن نیست، بلکه سرگرم کردن زن به آنچه که لوازم آن، کیفیت زندگى است - آرایشهاى گوناگون و گرفتارى‏هاى گوناگونِ جنبى‏اى که این کارها دارد - خودش مانع حرکت به سمت کمال و تعالى زنان است.