امروز مهمترین مسئله کشور، بحث انتخابات است...آنچه در انتخابات بسیار مهم است، حضور عمومى مردم است؛ همه باید در انتخابات شرکت کنند؛ این یک وظیفه‏ى ملى است؛ این چیزى نیست که با بودن دولت دولتهاى مختلف، روى کار بودن جریانهاى مختلف، جناحهاى مختلف، تغییر بپذیرد. انتخابات یک فریضه است؛ همه باید شرکت کنند؛ همه باید خود را موظف بدانند براى اینکه در انتخابات شرکت کنند. بهانه‏جوئى نباید بشود. بعضى از حرفها بهانه‏جوئى است. گاهى بهانه‏جوئى حقیقى است، گاهى بهانه‏جوئى براى این است که مردم دلسرد بشوند. انتخابات در کشور ما در مقایسه‏ى با انتخاباتهائى که ما مى‏بینیم در دنیا دارد انجام میگیرد و خبرش را داریم، جزو سالمترینهاست؛ انتخاباتِ خوبى است.

البته من به مجریان انتخابات توصیه کرده‏ام، الان هم توصیه میکنم: باید بشدت قانون را رعایت کنند. حد و مرز، قانون است. همه باید الزامات قانونى را بپذیرند و تسلیم الزامات قانونى بشوند. قانون حد فاصل حق و باطل است در حرکت و مشى ملت و مسئولین. قانون را نباید دور زد. این باید رعایت بشود؛ بحمداللَّه رعایت هم میشود. ما هم توصیه داریم میکنیم که با مراقبت و دقت بیشتر قانون را رعایت کنند؛ به کسى ظلم نشود، حق کسى تضییع نشود؛ حق مردم در طرف مقابل، تضییع نشود، که آدمهاى ناباب و ناصالح، صالح معرفى نشوند؛ آدمهاى صالح هم از حق خودشان محروم نمانند، ناصالح معرفى نشوند. این رعایتهائى است که باید همه بکنند. اما آنچه که اصل است، حضور در انتخابات است؛ باید همه در انتخابات شرکت کنند؛ این یک وظیفه‏ى عمومى است.

انتخابات یکى از آن عرصه‏هاى بسیار حساس و تعیین‏کننده است. اگر هر دوره‏اى از این دوره‏هاى انتخابات را شما ملاحظه کنید، تحلیل کنید، خواهید دید در هر کدام از انتخاباتهاى ما - چه انتخابات مجلس، چه انتخابات ریاست جمهورى و بعضى انتخاباتهاى دیگر - در هر برهه‏اى سعى گردانندگان تبلیغات خصمانه‏ى استکبار جهانى بر این بوده است که حضور مردم را کمرنگ کنند؛ انگیزه‏ى مردم را کم کنند؛ همت آنها را، ...امید آنها را نسبت به انتخابات از بین ببرند یا کمرنگ کنند. البته به توفیق الهى نتوانسته‏اند. این نشاندهنده‏ى اهمیت انتخابات است. آن کسانى که دم از دمکراسى و مردم‏سالارى و حقوق مردم و نظامهاى مردمى میزنند و با این بهانه کشورگشائى میکنند، کشتار میکنند، فاجعه‏آفرینى میکنند، آنها در مقابل مردم‏سالارى ملت ایران درمانده‏اند. این براى آنها یک مشکل حل‏ناشدنى است. نمیدانند چه بکنند با این حادثه، چه بگویند. از رژیم کودتائى حمایت میکنند، از رژیمهاى موروثى حمایت میکنند، از کشورهائى که هیچوقت در آنها آراء مردم مرجع نبوده است براى تشکیل حکومت، پشتیبانى میکنند، آن وقت در مقابل ملت ایران که اینجور آزادانه وارد میدان میشود و قانونگذار را، مجرى را و مسئولیتهاى اساسى را انتخاب میکند، چه میتوانند بگویند؟ در مقابل چشم مردم دنیا چه کار میتوانند بکنند؟ ناچارند یا بگویند آزادى نیست یا بگویند مردم شرکت نکردند، یا اگر بتوانند انتخابات را تعطیل کنند؛ کمااینکه در یک برهه‏اى همت آنها به وسیله‏ى بعضى از عناصر فریب‏خورده این بود که انتخابات را بکلى تعطیل کنند، که اصلاً انتخابات انجام نگیرد؛ ولى به فضل خدا نتوانستند این کار را بکنند؛ اما همتشان این بود. این اهمیت انتخابات را نشان میدهد.