یک اقدام اساسى در زمینه‏ى پیشرفت و عدالت، آن مسئله‏اى است که من در پیام نوروزى خطاب به ملت عزیز ایران عرض کردم؛ و آن مسئله‏ى مبارزه‏ى با اسراف، حرکت در سمت اصلاح الگوى مصرف، جلوگیرى از ولخرجى‏ها و تضییع اموال جامعه است؛ این بسیار مسئله‏ى مهمى است. البته بار اوّلى نیست که ما این مطلب را مطرح میکنیم. من در همین دیدار اول سال، در نوبتهاى متعددى در همین جا خطاب به مردم عزیزمان درباره‏ى اسراف، درباره‏ى ولخرجى و تضییع اموال و لزوم صرفه‏جوئى مطالبى را عرض کردم؛ اما این مسئله تمام نشده است؛ این مقصود، آنچنان که باید و شاید برآورده نشده است. لازم است به عنوان یک سیاست، ما مسئله‏ى صرفه‏جوئى را در خطوط اساسى برنامه‏ریزى‏هایمان در سطوح مختلف اعمال کنیم. مردم عزیزمان توجه داشته باشند که  صرفه‏جوئى به معناى مصرف نکردن نیست؛ صرفه‏جوئى به معناى درست مصرف کردن، بجا مصرف کردن، ضایع نکردن مال، مصرف را کارآمد و ثمربخش کردن است. اسراف در اموال و در اقتصاد این است که انسان مال را مصرف کند، بدون اینکه این مصرف اثر و کارائى داشته باشد. مصرف بیهوده و مصرف هرز، در حقیقت هدر دادن مال است. جامعه‏ى ما باید این مطلب را به عنوان یک شعار همیشگى در مقابل داشته باشد؛ چون وضع جامعه‏ى ما از لحاظ مصرف، وضع خوبى نیست. این را من عرض میکنم؛ ما باید اعتراف کنیم به این مسئله. عادتهاى ما، سنتهاى ما، روشهاى غلطى که از این و آن یاد گرفته‏ایم، ما را سوق داده است به زیاده‏روى در مصرف به نحو اسراف. یک نسبتى باید در جامعه میان تولید و مصرف وجود داشته باشد؛ یک نسبت شایسته‏اى به سود تولید؛ یعنى تولید جامعه همیشه باید بر مصرف جامعه افزایش داشته باشد. جامعه از تولید موجود کشور استفاده کند؛ آنچه که زیادى هست، صرف اعتلاى کشور شود.

ادامه مطلب...

همه‏ى مقصودهاى بزرگ محتاج مجاهدتند. هیچ مقصود بزرگى نیست که بدون مجاهدت حاصل شود. اتحاد بین مسلمانها هم بدون مجاهدت حاصل نخواهد شد. وظیفه‏ى ماست که براى اتحاد دنیاى اسلام مجاهدت کنیم. این اتحاد میتواند بسیارى از گره‏ها را باز کند؛ میتواند جوامع اسلامى و ملتهاى مسلمان را عزیز کند. ببینید وضع کشورهاى اسلامى چگونه است. ببینید وضع مسلمانان که امروز یک چهارم نفوس بشرى را در دنیا تشکیل میدهند، چگونه است؛ تأثیرشان در سیاستهاى عالم، حتّى در مسائل درون خودشان، چگونه بمراتب ضعیفتر و کمتر است از تأثیر قدرتهاى بیگانه و قدرتهاى داراى سوءنیت. این، فقط به خاطر بیگانه بودن قدرتها نیست - که ما خودمان و مخاطبانمان را از آنها برحذر میداریم - آنها داراى سوء  نیت‏اند؛ داراى انگیزه‏هاى سلطه‏طلبى هستند، میخواهند ملتهاى اسلامى را در مقابل خودشان ذلیل کنند، خرد کنند، وادار به اطاعت محض کنند. خوب، این پنجاه و چند کشور اسلامى، این ملتهاى مسلمان، براى اینکه در مقابل یک چنین سوء نیت واضح و بزرگ و قلدرانه‏اى بایستند، راهشان چیست؟ جز وحدت؟ باید با هم نزدیک بشویم. دو عامل عمده و کلى در مقابل وحدت وجود دارد، باید اینها را علاج کرد...
 ادامه مطلب...

امروز شما مى‏بینید، می شنوید، می خوانید که در مسائل گوناگون این منطقه، همه‏ى قدرتهاى جهانى عقیده دارند که حضور ایران، وجود ایران، رأى ایران تعیین‏کننده است. این را دشمنان درجه یکِ ما هم، دارند می گویند که براى حل مسائل خاورمیانه یا مجموعه‏ى کشورهاى این منطقه، بدون حضور ایران هیچ تصمیمى قابل گرفتن و قابل عمل شدن نیست. این کجا و آن وضعیت کجا که کشور بزرگ ایران با آن تاریخ، با آن میراث عظیم تاریخى گذشته‏اش، با آن مردم، مجموعاً یک مهره‏اى باشد در دست سلطه‏گران و استعمارگران که هر جور میخواهند جا به جایش کنند، از او استفاده کنند، از او بهره ببرند؛ مردم هم به حساب نیایند.
 از لحاظ اقتصادى هم منابع کشور در اختیار آنها؛ نفت کشور، امکانات گوناگون کانى، امکانات گوناگون انسانى، وضعیت سوق‏الجیشى، همه در اختیار دیگران بود تا هر جور که میخواهند از آن استفاده کنند. این تحول عظیم، این بود.
 البته این تحول، معانى دیگرى هم دارد. ملتى که این اراده را دارد، این قدرت را دارد که یک چنین نظام سیاسى‏اى را به یک نظام مطلوب و مردمى متحول کند، در کار اقتصاد خود، در کار عمق دادن و گسترش دادن به فرهنگ خود، در راه اخلاق انسانى خود، در راه پیاده کردن عقاید قلبى خود، موفقیتهاى ناگزیرى حتماً خواهد داشت، که داشت. این، آن تحول عظیم بود که عده‏اى آن را نفهمیدند، عده‏اى هنوز هم نمیفهمند.
 قدرتهاى بزرگ - که هدفشان جز قهر و سیطره‏ى بر ملتها نیست - حاضر نیستند بفهمند که وقتى یک ملت بیدار شد، وقتى یک ملت ارزش عزم و اراده‏ى خودش را فهمید، وقتى یک ملت دانست که اگر بخواهد و تصمیم بگیرد و عمل بکند، هیچ قدرتى در مقابل او نمیتواند بایستد، با یک چنین ملتى دیگر نمیشود درافتاد. ممکن است هزینه‏هائى را بر این ملت تحمیل کنند؛ اما تسلط بر آن ملت دیگر ممکن نیست؛ به بردگى کشیدن آن ملت دیگر ممکن نیست؛ تحمیل کردن عقاید خود و خواست خود بر آن ملت دیگر ممکن نیست. این را هنوز هم قدرتهاى بزرگ نمیتوانند بفهمند.

19/11/1387

سى سال از آغاز این تحول عظیم دارد میگذرد؛ انواع و اقسام شگردها را دشمنان ملت ایران و دشمنان نظام جمهورى اسلامى به کار زدند، شاید بتوانند مجدداً آن ملت را مقهور کنند؛ آن سلطه‏ى جهنمى‏اى را که بر ایران عزیز ده‏ها سال داشتند و حاضر نبودند از او دست بردارند، شاید بتوانند آن سطله را دوباره برگردانند. امروز چالش نظام جمهورى اسلامى با دشمنان قدرتمند جهانى‏اش بر سر این قضیه است. مسئله‏ى انرژى هسته‏اى و مسئله‏ى ساخت موشک و این حرفها بهانه است. مسئله، مسئله‏ى دیگرى است. مسئله این است که یک ملت توانسته است با قهر و غلبه، با عزم و اراده، سلطه‏ى قهرآمیز دیگران را از خودش دفع کند. اما اینها میخواهند تلاش کنند این سلطه را برگردانند. البته نتوانستند، بعد از این هم نمیتوانند.
 از دل انواع و اقسام تحریمهائى که سالهاى متمادى است بر کشور ما تحمیل کرده‏اند، ناگهان «ماهواره‏ى امید» بیرون مى‏آید و به فضا پرتاب میشود. از دل همه‏ى سختگیریهائى که انجام دادند، ناگهان توانائى غنى کردن اورانیوم - که یک کار محدود و محصورى است و دربست، ملک طلقِ قدرتهاى بزرگ است و بدون اجازه‏ى آنها هیچ جا نباید برود - در این کشور رشد میکند و جان میگیرد و خودش را نشان میدهد. این نشان‏دهنده‏ى این است که دشمن نتوانسته، تحریم او هم اثر ندارد، تهدید او هم اثر ندارد. چرا؟ چون این ملت عزم راسخ خود را که متکى به آن ایمان عمیق هست، حفظ کرده است و حرکت میکند و پیش میرود؛ و نمیتوانند.

19/11/1387

ادامه مطلب...

امروز شما مى‏بینید، می شنوید، می خوانید که در مسائل گوناگون این منطقه، همه‏ى قدرتهاى جهانى عقیده دارند که حضور ایران، وجود ایران، رأى ایران تعیین‏کننده است. این را دشمنان درجه یکِ ما هم، دارند می گویند که براى حل مسائل خاورمیانه یا مجموعه‏ى کشورهاى این منطقه، بدون حضور ایران هیچ تصمیمى قابل گرفتن و قابل عمل شدن نیست. این کجا و آن وضعیت کجا که کشور بزرگ ایران با آن تاریخ، با آن میراث عظیم تاریخى گذشته‏اش، با آن مردم، مجموعاً یک مهره‏اى باشد در دست سلطه‏گران و استعمارگران که هر جور میخواهند جا به جایش کنند، از او استفاده کنند، از او بهره ببرند؛ مردم هم به حساب نیایند.
 از لحاظ اقتصادى هم منابع کشور در اختیار آنها؛ نفت کشور، امکانات گوناگون کانى، امکانات گوناگون انسانى، وضعیت سوق‏الجیشى، همه در اختیار دیگران بود تا هر جور که میخواهند از آن استفاده کنند. این تحول عظیم، این بود.
 البته این تحول، معانى دیگرى هم دارد. ملتى که این اراده را دارد، این قدرت را دارد که یک چنین نظام سیاسى‏اى را به یک نظام مطلوب و مردمى متحول کند، در کار اقتصاد خود، در کار عمق دادن و گسترش دادن به فرهنگ خود، در راه اخلاق انسانى خود، در راه پیاده کردن عقاید قلبى خود، موفقیتهاى ناگزیرى حتماً خواهد داشت، که داشت. این، آن تحول عظیم بود که عده‏اى آن را نفهمیدند، عده‏اى هنوز هم نمیفهمند.
 قدرتهاى بزرگ - که هدفشان جز قهر و سیطره‏ى بر ملتها نیست - حاضر نیستند بفهمند که وقتى یک ملت بیدار شد، وقتى یک ملت ارزش عزم و اراده‏ى خودش را فهمید، وقتى یک ملت دانست که اگر بخواهد و تصمیم بگیرد و عمل بکند، هیچ قدرتى در مقابل او نمیتواند بایستد، با یک چنین ملتى دیگر نمیشود درافتاد. ممکن است هزینه‏هائى را بر این ملت تحمیل کنند؛ اما تسلط بر آن ملت دیگر ممکن نیست؛ به بردگى کشیدن آن ملت دیگر ممکن نیست؛ تحمیل کردن عقاید خود و خواست خود بر آن ملت دیگر ممکن نیست. این را هنوز هم قدرتهاى بزرگ نمیتوانند بفهمند.

19/11/1387

بسم‌ الله الرحمن الرحیم
برادر مجاهد جناب آقای اسماعیل هنیّه
سلام‌علیکم بما صبرتم

صبر بیست روزه‌ی شما و مجاهدان دلیر و از جان گذشته و آحاد مردم غزه در برابر یکی از فجیع‌ترین جنایات جنگی جهان و تاریخ، پرچم عزت را بر سر امت اسلام به اهتزاز در آورده است. شما ثابت کردید که دل سرشار از ایمان به خدا و قیامت و روح منیع و عزیز مسلمانی که ذلت و تسلیم درباره‌ی ظلم و زور را بر نمی‌تابد، آنچنان قدرتی می‌آفریند که حکومتهای جبّار و مستکبر و ارتشهای مجهّز در برابر آن ناتوان و ذلیل‌اند.

ارتشی که قدرت فداکاری و شهادت‌طلبی شما، آن را بیست روز است پای در گل در پشت دروازه‌های غزه به خفت افکنده همان است که ظرف شش روز بخشهای عظیمی از سه کشور عربی را زیر سیطره‌ی خود در آورد. به ایمان و توکل خود، به حسن ظنّ خود به وعده‌ی الهی،‌ به صبر و شجاعت و فداکاری خود ببالید که امروز همه‌ی مسلمانان به آن میبالند. جهاد شما تا امروز آمریکا و رژیم صهیونیست و حامیان آنان و سازمان ملل و منافقان امت اسلامی را رسوا کرده است.
امروز نه فقط ملّتهای مسلمان، که بسیاری از ملتهای اروپا و آمریکا حقانیت شما را از بن دندان پذیرفته‌‌اند. شما همین امروز هم پیروزید و با ادامه‌ی این ایستادگی شرافتمندانه دشمن زبون و ضد بشر را باز هم بیشتر به ذلت و شکست خواهید کشاند. انشاءالله

ادامه پیام...

بسم الله الرحمن الرحیم

انا لله و انا الیه راجعون

جنایت هولناک رژیم صهیونیستی در غزه و قتل‌عام صدها مرد و زن و کودک مظلوم، بار دیگر چهره‌ی خونخوار گرگ‌های صهیونیست را از پشت پرده‌ی تزویرِ سال‌های اخیر بیرون آورد و خطر حضور این کافر حربی را در قلب سرزمین‌های اُمت اسلام، به غافلان و مسامحه‌کاران گوشزد کرد.

مصیبت این حادثه‌ی هولناک برای هر مسلمان بلکه برای هر انسان با وِجدان و با شرف در هر نقطه‌ی جهان بسی گران و کوبنده است، ولی مصیبت بزرگتر سکوت تشویق‌آمیز برخی دولت‌های عربی و مدّعی مسلمانی است. چه مصیبتی از این بالاتر که دولت‌های مسلمان که باید در برابر رژیم غاصب و کافر و محارب، از مردم مظلوم غزه حمایت می‌کردند، رفتاری پیشه کنند که مقامات جنایتکار صهیونیست، گستاخانه آن‌ها را هماهنگ و موافق با این فاجعه‌آفرینیِ بزرگ معرفی کنند؟

 ادامه مطلب...

بم باید به توفیق الهى، به همت مسؤولان و با همین برنامه‏ریزى‏یى که عرض کردیم - که برنامه‏ریزىِ خوب و قابل قبول و به نظر ما جامع‏الاطراف است - در مدت زمانى که برادران مسؤول ذکر کرده‏اند، ان‏شاءاللَّه به صورت یک شهرِ با استحکام و زیبا ساخته شود.
براى کسى که به بم مى‏آید و مى‏رود، آنچه مهم است، روح کرامت و تلاش در میان مردم بم است. هر چه مى‏توانید، این روحیه را تقویت کنید. شما مردمِ با کرامت و صابرى هستید. اسم «دارالصابرین»ى که امروز من چند بار شنیدم و در برخى از نوشته‏هاى مقابلِ خودم مى‏بینم، خیلى مناسب است. حقیقتاً در مصیبت به این بزرگى، شما صبر و استقامت کردید.

داغ داریم نه داغی که بر آن اخم کنیم
مرگمان باد که شکواییه از زخم کنیم

مرد آن است که از نسل سیاوش باشد
"عاشقی شیوه‌ی مردان بلا کش باشد"

ادامه شعر...

توصیه‏ى من به فضاى دانشجوئى و محیط دانشجوئى، همین مطلبى است که عرض کردم؛ یعنى خواستن، مطالبه کردن، داعیه داشتن؛ هم در زمینه‏ى مسائل سیاسى و اجتماعى، هم در زمینه‏ى مسائل علمى، هم در زمینه‏ى مسائل خاص دانشگاهى؛ همراه با عقلانیت.
من از اول انقلاب تا حالا، حتى در آن روزهائى هم که روزهاى بعضى از تحرکات نامتناسب بود و من به دانشگاه تهران مى‏آمدم و با جوانها صحبت میکردم، عقیده و سلیقه‏ام همین بود که دانشجو باید از افراط و تفریط پرهیز کند؛ من با افراطکارى و زیاده‏رویهاى گوناگون در هر جهتى، موافق نیستم. با اعتدال، با روش منطقى و صحیح مسائل را دنبال کنید و بدانید که خواست و پیگیرى شما اثر دارد.
 (بیانات امام خامنه ای در دیدار دانشجویان 86/7/17)

ادامه مطلب...

نظام جمهورى اسلامى با دنیاى استکبار، با آمریکا، با دولتهاى دیگرى از بلوک استکبار، معارضات و اختلافاتى دارد. اختلاف بر سر چیست؟ این نکته‏ى مهمى است. دعوا سر چیست که امروز وقتى تحلیلگران تحلیل میکنند، میگویند در مسائل گوناگون دنیا که آمریکا وارد میشود، گوشه‏ى چشمى به جمهورى اسلامى و ملت ایران دارد؛ چرا؟ علت چیست؟ ما هم وقتى به مسائل داخلى خودمان نگاه میکنیم، مى‏بینیم بسیارى از مشکلات ملت و کشور ما به طرق مختلف، از ناحیه‏ى تحمیل آمریکائى‏هاست؛ چرا؟ علت چیست؟ بایستى این را با نگاه دقیق جستجو و پیدا کرد.
دعوا بر سر چند مسئله‏ى سیاسى نیست. خوب، دو کشور با همدیگر سر مسائلى ممکن است اختلاف داشته باشند که مى‏نشینند با مذاکره این اختلاف را حل میکنند؛ تمام میکنند. مسئله‏ى جمهورى اسلامى و دولت مستکبر آمریکا از این قبیل نیست. مسئله، مسئله‏ى دیگرى است؛ مسئله ریشه‏اى‏تر است. مسئله این است که رژیم ایالات متحده‏ى آمریکا از بعد از جنگ جهانى دوم، داعیه‏ى ابرقدرتى مطلق دنیا را داشت...

ادامه مطلب...