در مسأله‏ى زنان آنچه که در درجه‏ى اول اهمیت قرار دارد، مسأله‏ى «خانواده» است؛ نقش زن به عنوان عضوى از خانواده. به نظر من از همه‏ى نقشهائى که زن میتواند ایفاء کند، این اهمیتش بیشتر است. البته بعضى‏ها اینطور حرفها را در همان نظر اول با شدت رد میکنند و میگویند آقا شما میخواهید زن را توى خانه اسیر کنید، محبوس کنید، از حضور در صحنه‏هاى زندگى و فعالیت باز بدارید؛ نه، به هیچ وجه قصد ما این نیست؛ اسلام هم این را نخواسته. اسلام وقتى که میگوید: «والمؤمنون و المؤمنات بعضهم اولیاء بعض یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر»،(1) یعنى مؤمنین و مؤمنات در حفظ مجموعه‏ى نظام اجتماعى و امر به معروف و نهى از منکر همه سهیم و شریکند؛ زن را استثناء نکرده. ما هم نمیتوانیم زن را استثناء کنیم. مسئولیت اداره‏ى جامعه‏ى اسلامى و پیشرفت جامعه‏ى اسلامى بر دوش همه است؛ بر دوش زن، بر دوش مرد؛ هر کدامى به نحوى بر حسب توانائى‏هاى خودشان. بحث سر این نیست که زن آیا میتواند مسئولیتى در بیرون از منزل داشته باشد یا نه - البته که میتواند، شکى در این نیست؛ نگاه اسلامى مطلقاً این را نفى نمیکند - بحث در این است که آیا زن حق دارد به خاطر همه‏ى چیزهاى مطلوب و جالب و شیرینى که در بیرون از محیط خانواده براى او ممکن است تصور شود، نقش خود را در خانواده از بین ببرد؟ نقش مادرى را، نقش همسرى را؟ حق دارد یا نه؟ ما روى این نقش تکیه میکنیم. من میگویم مهمترین نقشى که یک زن در هر سطحى از علم و سواد و معلومات و تحقیق و معنویت میتواند ایفاء کند، آن نقشى است که به عنوان یک مادر و به عنوان یک همسر میتواند ایفاء کند؛ این از همه‏ى کارهاى دیگر او مهمتر است؛ این، آن کارى است که غیر از زن، کس دیگرى نمیتواند آن را انجام دهد. گیرم این زن مسئولیت مهم دیگرى هم داشته باشد - داشته باشد - اما این مسئولیت را باید مسئولیت اول و مسئولیت اصلى خودش بداند. بقاى نوع بشر و رشد و بالندگى استعدادهاى درونى انسان به این وابسته است؛ حفظ سلامت روحى جامعه به این وابسته است؛ سَکن و آرامش و طمأنینه در مقابل بیقرارى‏ها و بى‏تابى‏ها و تلاطم‏ها به این وابسته است؛ این را نباید فراموش کنیم.

 ادامه مطلب...

در نظام اسلامى محدودیتى که به وجود مى‏آید، که این محدودیت بر طبق فطرت انسانىِ زنانه است؛ هم براى مردها محدودیت است، به یک کیفیتى؛ هم براى زنها به کیفیت دیگرى محدودیت است، کمک کننده‏ى به این است که نیروهاى آنها هرز نرود و حتى‏المقدور در جهت درستى به کار بیفتد؛ که آن وقت نتیجه‏اش میشود رشد فکرى و علمى و عملى در جامعه‏ى زنان، که امروز شاهدش هستیم. اینکه گفته میشد - و البته هنوز هم بعضى‏ها با غفلتِ تمام میگویند - مگر میشود با حجاب و با رعایت حدود شرعى و اسلامى، جامعه‏ى زنان رشد کند، تکلیف مسأله‏ى زن در نظام اسلامى چه میشود، این جواب عملى‏اش، جواب عینى‏اش، همین وجود مجموعه‏ى عظیم نخبگان زن در جامعه‏ى ماست، که هیچ وقت ما در کشور چنین وضعى را نداشتیم؛ در دوره‏ى طاغوت هم نبوده، قبل از آن هم که وضع تعلیم و تربیت از جهت دیگرى اشکال داشته. امروز در نظام اسلامى بحمداللَّه این فراهم است. حالا تعداد بیشتر برگزیدگان دختر در دانشگاه‏ها و امثال آن، اینها مسائل درجه‏ى دو است؛ مسأله‏ى درجه‏ى یک این است که همین مجموعه‏ى زنان نخبه توانسته‏اند در نظام جمهورى اسلامى در بخشهاى مختلف بدرخشند.

 ادامه مطلب...

ما در مسأله‏ى حقوق زنان از دنیا طلبگاریم؛ ما مدعى دنیائیم. حالا مؤسسات وابسته به سازمان ملل یا غیر آنها یا فلان مجموعه‏ى روزنامه‏نگار بیایند به اسم حقوق بشر، موضوع حجاب و بعضى از این قبیل چیزها را زیر سؤال بکشند و اظهار طلبگارى کنند، این واقعیت قضیه را عوض نمیکند. ما از دنیا طلبگاریم. دنیا که عرض میکنم، یعنى دنیاى غرب. ما هستیم که به دنیا خطاب میکنیم و میگوئیم: شما به بشریت عموماً و به زن خصوصاً خیانت کرده‏اید؛ با کشاندن زن و مرد به وادى ابتلائات جنسى و برافروختن و دامن زدن به آتش زیاده‏روى‏هاى جنسىِ بى‏قانون و بى‏نظم در جامعه، با آوردن زن به شکل متبرج به وسط میدان. معلوم است که زن، آن بخش زیباى آفرینش بشر است. این بخش زیبا به طور طبیعى با اندکى در پرده بودن همراه است؛ این خاصیت این بخش زیبا و لطیف وجود انسانى است. این پرده را دریدن و آنچه را که باید با نظم و قانون پیگیرى شود - آن نیاز غریزى انسانى، چه در زن و چه در مرد - بى‏قانون و بى‏نظم در جامعه رواج دادن، بزرگترین خیانتى است که در درجه‏ى اول به زن و در درجه‏ى بعد به همه‏ى بشریت - زن و مرد - انجام گرفته؛ این کار را سیاستهاى غربى کرده‏اند. البته اولین ضرر و بزرگترین ضرر را هم خودشان برده‏اند. الان مسأله‏ى همجنس‏گرائى در دنیاى غرب یکى از ابتلائات است. البته به رو نمى‏آورند؛ اما حقیقت قضیه این است که امروز براى اندیشمندان و آنها یکى از دردهاى بزرگ و غیرقابل علاج شده است؛ چاره‏اى هم ندارند. آنطور حرکت کردن، آنطور ادبیاتِ پرده‏درانه و عریان در زمینه‏ى مسائل جنسى و ارتباط زن و مردم را به میان آوردن، آنطور جنس زن را - یعنى همان بخش زیبا و لطیف و مستور و در پرده‏ى وجود بشر را - براى شغل، براى تبلیغات، براى کار، به میدان کشاندن، از لبخند او، از زیبائى‏هاى او، از جسم او، از چهره‏ى او براى ترویج فلان جنس بى‏ارزش و پست، براى به دست آوردن پول استفاده کردن، این چیزها را هم دنبال خودش دارد؛ طبیعى است. این کارها را دنیاى غرب کرده، این کارها را سیاستهاى غربى کرده‏اند؛ مربوط به ادیان هم نیست، مربوط به مسیحیت و یهودیت هم نیست؛ مربوط به سیاستهاى جدیدى است که از حدود صد و پنجاه سال پیش در دنیا رایج شده است.

 ادامه مطلب...

انسجام اسلامى یعنى عصبیتهاى بین‏المذاهبى مسلمانها نباید تحریک شود. شما نباید کارى کنید که عصبیت آن مسلمانِ غیرشیعه علیه شما تحریک شود؛ او هم متقابلاً نباید کارى کند که غیرت و عصبیت شما را علیه خودش تحریک کند. دشمنان ما همین را میخواهند. الان شما ببینید دو تا گروه فلسطینى در فلسطین دارند با هم میجنگند! براى اسرائیل چه از این بهتر! به جاى اینکه تفنگها به طرف آنها متوجه شود، علیه همدیگر دارند میجنگند! خوب، این خیلى چیز خوبى براى اسرائیل است. چقدر خرج کند، مى‏ارزد که یک چنین وضعى پیش بیاید. فرض بفرمائید در لبنان هم یک گروهى پیدا میشوند و بنا میکنند با یک گروه دیگرى مبارزه کردن و جنگیدن. چه نعمتى بزرگتر از این براى اسرائیل و امریکا! این بهتر است یا اینکه یک گروهى مثل حزب‏اللَّه بیاید جلو، همه هم دنبالش - بعضى از روى دل و ایمان، بعضى هم از روى ترس از افکار عمومى - و اسرائیل را شکست بدهند؟ معلوم است که وضعیت اختلاف براى آنها بهتر است. در دنیاى اسلام، قضیه همین است. آیا مسلمانهاى مصر و اردن و عراق و پاکستان و هند و ترکیه و جاهاى دیگر، اگر به خیابانها بیایند و به نفع جمهورى اسلامى شعار بدهند، براى امریکا بهتر است یا کارى کند که اگر در یک مسئله‏اى، ایران اسلامى صدائى بلند کرد، همه‏ى این ملتها خاموش بشوند؛ بعضیها اظهار مخالفت هم بکنند؟ پیداست دنبال دومى‏اند. چه جورى میشود؟ چطور ممکن است این کار؟ خیلى آسان است. کارى کنند که عصبیتهاى شیعه و سنى را زنده کنند. به آنها تفهیم کنند اینها شیعه‏اند؛ اینها صحابه را سب میکنند؛ اینها مقدسین شما را چنین و چنان میکنند. جدائى بیندازند؛ آنها این را میخواهند. منادى وحدت شیعه و سنى، از اوّلى که این فکرها پیدا شده، این چیزها مورد نظرش بوده است. یک عده‏اى چرا نمیفهمند؟ امام بزرگوار ما که منادى اتحاد بین مسلمین بود، از همه‏ى اینهائى که مدعى‏اند، ولایتش و اعتقادش و ارادتش و عشقش به ائمه (علیهم‏السّلام) بیشتر بود. او بهتر میفهمید ولایت را یا فلان آدم عامى که حالا به اسم ولایت کارهاى خلاف میکند، حرفهاى بى‏ربط میزند در مجالس عام و خاص؟ وحدت را حفظ کنید.

اگر دیدید در جامعه بین شما کسانى هستند که عکس این رفتار میکنند، آنها را طردشان کنید؛ مخالفت خودتان را به آنها ابراز و اعلام کنید؛ اینها ضرر میزنند؛ ضربه میزنند. ضربه‏اى به اسلام میزنند، ضربه‏اى به تشیع میزنند، ضربه‏اى به جامعه‏ى اسلامى میزنند. این از جمله مسائل بسیار مهم است.

امروز وحدت اسلامى به نفع نظام اسلامى است؛ به نفع جمهورى اسلامى است. علیه این جهتگیرى حرکت کردن، به نفع امریکاست؛ به نفع صهیونیستهاست؛ به نفع همان گردن‏کلفتهائى است که در دنیاى اسلام جیبهایشان را از دلارهاى نفتى پُر کردند و دلشان نمیخواهد که عنصرى مثل جمهورى اسلامى، مثل ملت ایران اصلاً وجود داشته باشد. به هر حال، از خداى متعال میخواهیم همه‏ى ما را هدایت کند.

امام ابرقدرتها را خوب شناخته بود؛ با قدرتهاى سلطه‏گر و تجاوزگر نمیشود با التماس حرف زد. تا وقتى شما التماس کنید، عقب‏نشینى کنید، نرمش بخرج بدهید، طبیعت سلطه‏طلب این است که مُشتهاى خود را گره‏تر میکند، تهدید خود را جدیتر میکند، چهره‏ى خود را خشمگین‏تر میکند و جلوتر مى‏آید. حق را با ایستادگى باید گرفت. ملت ایران به حقِ استدلال خود دست یافت، عزت خود را تأمین کرد، مرزهاى خود را امن کرد، یک حکومت باثبات در کشور به برکت همین ایستادگى، به برکت همین مجاهدت به وجود آورد؛ احساس قدرت کرد.

عزیزان من! ملت بزرگ ایران! جوانان عزیز! خودتان را جدى بگیرید. خودتان را باور کنید. توانستید و خواهید توانست. آن چیزى که قدرتهاى سلطه‏طلب بخواهند به یک ملت اعطا بکنند، ارزشِ گرفتن ندارد. حق دستیابى به انرژى هسته‏اى را ملت ایران التماس کند تا قدرتمندان زورگوى دنیا و عزیزان بى‏جهت دنیا بپذیرند که او داراى حق هسته‏اى است! نه؛ این، رویه‏ى یک ملت آزاد و مستقل نیست. همه‏ى حقوق دیگر هم از این قبیل است.

پیوند برادرى میان ملت لازم است، اما کافى نیست؛ پیوند برادرى علاوه‏ى بر درون ملت، باید میان امت اسلامى با کشورها و ملتهاى دیگر برقرار باشد. جنگ شیعه و سنى از جمله‏ى توطئه‏هاى بزرگ دشمنان است. یک گروه متعصبِ متحجرِ بى‏خبر از حقایق عالَم و بى‏خبر از معنویت را در مقابله‏ى با فِرق اسلامى به راه مى‏اندازند - در عراق یک‏جور، در لبنان یک‏جور، در مناطق دیگر یک‏جور - براى اینکه اختلاف ایجاد کنند.

برادران مسلمان چه در ایران، چه در عراق، چه در پاکستان، چه در لبنان، چه در فلسطین، چه در دیگر مناطق عالَم، از هر مذهبى که هستند، این را میدانند که نظر ما این است و نظر علماى حقیقى اسلام این است که: «آلودن دست به خون برادر مسلمان، جزو گناهان غیرقابل بخشش است». کسانى دست خود را به خون برادران مسلمانشان مى‏آلایند به عنوان پیروى از اسلام؟! به نام پایبندى به اسلام؟! این خروج از اسلام است. همه بدانند: برادرى ملت ایران با ملتهاى مسلمان دیگر، یک برادرى واقعى است؛ اختلاف مذهبى در جاى خود هست - شیعه، شیعه است؛ سنى، سنى است - در میان اهل تسنن و در میان شیعه، اختلافهاى فکرى و مذهبى باز هم وجود دارد؛ اما همه‏ى اینها زیر پرچم لا اله الّا اللَّه و محمد رسول اللَّه باید برادر باشند و در مقابله با دشمنان اسلام و دشمنان امت اسلامى بتوانند ایستادگى کنند.

Childhood and Education

Sayyed Ali Khamenei was born in Mashad, the holiest city, in the north-eastern province of Khorasan, in 1939. Both his parents belonged to clergy"s families and spent the year 1964, he achieved the highest degrees in his theological studies at the Theological Academy of Qum but continued his studies at the Theological Academy at Mashad up to the age of twenty-nine.

Political Activities before Victory of The Islamic Revolution

During the rule of the deposed shah, Ay. Khamenei was a favourite pupil of Imam Khomeini, the leader of the Islamic Revolution, he was also considered to be one of the most eminent and dependable leaders of the movement of the Iranian Muslims, this movement entered a new phase in 1962 after Imam Khomini`s pronouncements against the Shah regime.

Responsibilities After the Victory

In the course of these struggles, Ay. Khamenei was arrested many times and spent three years in prison between 1964 and 1978. He was also exiled to a place with worst climate condition for almost a year.

In 1978, upon return from exile and the height of the revolutionary of the Iranian Muslims, he, together with a few close associates led the struggle of the people in Khorasan.

Later, in the same year when Leader of the Revolution was temporarily in Paris, he was selected as a member of the government of the Islamic Republic of IRAN. He was entrusted with the responsibility of representing the Revolutionary Council in the Army as well as Deputy for Revolutionary Affairs at the National Ministry of Defence and some time later. He was appointed to the post of the Revolutionary guards.

At about this time, Imam Khomeini chose him to lead the Friday congregational Prayers in Tehran and in 1980 he was elected to Islamic Consultative Assembly by the people of Tehran. After the formation of the Supreme Council of Defence, Ay. Khamenei joined it as the representative of Imam Khomeini.

Ay. Khamenei was one of the founding members of the Islamic Republic Party in IRAN and held the post of the Secretary-General of the Party.

Ay. Khamenei was the victim of an assassination attempt on 27th June 1981. having delivered an important speech at the consultative assembly, which ended in the dismissal of Bani-Sader from the Presidency of IRAN, he was addressing the faithful at poor residential area in Tehran, after leading the congregational prayer, when a time-bomb exploded nearby which injured him in the hand, chest and face. He was immediately transferred to a hospital by the deboted people of Tehran and he miraculously survived; his right hand, however, is not still functioning properly.

Presidency

In the 1981, following the martyrdom of the second President of the Islamic republic of Iran, he becomes a candidate and, in September of the same year, he was elected the Third President of the Islamic Republic of Iran with %95 of the votes cast in his favour by the Iranian people (the total number of votes was 16,847,717). He was reelected as president in 1985 for a second four-year term.

Ay. Khamenei heads the Supreme Council of Defence and the Supreme Council of the Cultural Revolution.

Since the beginning of the imposed war, he has often visited various war fronts and has often inspected the frontline in order to help remove any shortcoming or to advise on organizational matters.

Leadership

In 4th June 1989, One day after demise of Imam Khomeimi, Assembly of Experts closed Ayatollah Khamenei to lead the Islamic Revolution of IRAN.Since 1994, Ayatollah Khamenei has been introduced as the Religious authority in religious authority for Shi`ait people in the world by the Ulama from different countries.

Works & Books

He has a good command of the Arabic and Turkish and English language and, in addition to writing, he is a good judge of literary and poetic works. He has translated and written numerous books on Islam and history. His translations include " Future of the Islamic lands," " A Thdictment against the Western Civilization," and " Imam Hassan`s Peace Treaty." From among his writings, one may mention: " The Role of Muslims in the Independence struggle of India." General Pattern of Islamic Thought in the Quran," The Question of Patience," On the Inner Depth of prayers," "Understanding Islam properly," "Imam Al-Sadegh`s Life," and a collection of lectures on the question of Imamate. He was also a co-writer of the famous pamphlet " Our Positions," which helped the political, social and philosophical advancement of Islamic Republic Party. Other contributors were martyred Ayatollah Beheshti, martyred Hojjatol-Eslam Bahonar and Hojjatol-Eslam Hashemi Rafsanjani.

با این کلمات عقدى که مى‏خوانیم - که یک امر اعتبارى است - یک علقه‏ى اعتبارى بین شما به وجود مى‏آید. باید همه‏ى همت دختر و پسر این باشد که این را حفظ کنند. مبادا با گله‏ها، با دلخوری ها، با افزون‏طلبى و پُر توقعی ها، با بى‏محبتی ها، و گاهى با دخالت هاى دیگران و از این قبیل، این کانون سست بشود. آن چیزى که مهم است، این است. هم دختر و هم پسر سعى کنند که این علقه‏ى زوجیت را حفظ کنند. چگونه مى‏توانید این علقه را حفظ کنید؟ البته آدمهاى عاقل و زیرک و با احساس و وجدان صادق، راهش را پیدا مى‏کنند. این، با اطمینان و با محبت متقابل حفظ مى‏شود. زن به مرد تحمیل نکند و زور نگوید؛ مرد هم به زن زور نگوید و افزون‏طلبى نکند؛ مثل دو رفیق و مثل دو شریک، با هم صمیمى باشند، تا این کانون خانواده حفظ بشود.

متن کامل خطبه 2

پیوند دو زوج جوان، چون تلاقى روشن دانه‏هاى باران و آفتاب، و سایش نسیم روحبخش بهارى بر گونه‏هاى گل، سرشار از لطافت و زیبایى است و سرریز از طراوت و شادابى.

ازدواج در نگاه انسان مسلمان، جدای از اینکه به تکامل رفتار اجتماعی بشر خاکی می انجامد و می تواند او را در پیراستگی از رذایل و آراستگی به فضایل کمک کار باشد، عمل به سیره رسول خدا (ص) و به دست آوردن نیمی از دین نیز هست؛ و چه بهتر که این مهم در آغاز راه، با ساده ترین شرایط همراه گردد و به انفاس پاک رهبری آمیخته، که جز صلاح و عاقبت بخیری جوانان نیک باطن این سرزمین را به دعا ننشسته است. مهمترین شرط نائب امام زمان عجل الله تعالی فرجه برای خواندن خطبه عقد، سبک گرفتن مهریه و نهایتاً تا 14 سکه بهار آزادی است. روش همیشگی معظم له در جلسه های عقد به این ترتیب است که قبل از آغاز خطبه چند دقیقه ای درباره ی اهمیت ازدواج، مسائل خانواده، وظایف زن و شوهر نسبت به یکدیگر، مقایسه خانواده در جوامع اسلامی با جوامع اروپایی و... برای زوج های جوان صحبت می کنند و پس از ارائه راهنمایی های حکیمانه که با لحنی پدرانه و از سر دلسوزی و نصیحت ادا میشود، خطبه عقد یک یک زوج های جوان را جاری می نمایند که امروز و فردا می توانید متن کامل دو جلسه را در وبلاگ بخوانید:

متن کامل خطبه 1

دشمنان سعى می کنند مسئله‏ى هسته‏اى را در کشور ما از چشم مردم بیندازند، یک عده هم شروع کردند به اینها کمک کردن. عرض مى‏کنم همین آدم‏هاى کوته‏فکر و سطحى‏نگر، احیاناً هم بعضى‏شان دلداده‏ى به آن سوى مرزها، مى‏گویند: انرژى هسته‏اى را مى‏خواهیم چه کار کنیم؟! با این خرج زیاد، با این زحمت زیاد، با این همه دردسر. اما ملت تسلیم نشد. مردم ما بیدار بودند، فهمیدند که مسئله‏ى هسته‏اى، فقط مسئله‏ى امروزِ کشور ما نیست؛ مسئله‏ى فرداهاى کشور و آینده‏ى کشور است؛ مسئله‏ى سرنوشت کشور است. این حق مسلّم خیلى از کشورها و ملتهاست، اما مثل شما نمى‏آیند توى میدان تا این حق را مطالبه کنند. نتیجه چه مى‏شود؟ نتیجه این مى‏شود که آن کسانى که توانسته‏اند انرژى هسته‏اى را به دست بیاورند، در آینده‏ى نه‏چندان دورى خواهند توانست سرنوشتِ انرژى دنیا را در دست داشته باشند. حالا آنها نفت را ندارند، ولى اگر همین نفت - فعلاً انرژى کنونى ما نفت و گاز است - که در اختیار کشور ما و کشورهاى این منطقه‏ى خلیج فارس هست، در دست دیگران بود و بنا بود آنها به ما بدهند، من بارها گفته‏ام که نه بشکه‏اى، هر بطرى‏اش را گرانتر از قیمتى که ما امروز به آنها یک بشکه را مى‏فروشیم، به ما مى‏فروختند؛ با هزار تحمیل. آنها مى‏خواهند فردا که نفتى وجود نداشت در دنیا - نفت که تا ابد نمى‏ماند، تمام مى‏شود - اختیار انرژى در دست آنها باشد. ملتهایى که مى‏توانند خودشان تولیدِ انرژى کنند، نکنند؛ این را مى‏خواهند، دنبال اینند. ملت ما این را فهمید، ایستاد. خوشبختانه مسؤولان ما آگاهانه دنبال این قضیه رفتند و تصمیمشان هم جدى است، به جاهاى بسیار خوبى رسیده‏اند؛ ان‏شاءاللَّه به جاهاى بهترى هم خواهند رسید.