شما ببینید قریب یک ماه است که دشمنان اسلام این‏طور جنایتکارانه به یک جمع مسلمان حمله مى‏کنند - یک جنگ معمولى هم نیست؛ جنگى است سرشار و لبریز از جنایتهاى جنگى، کشتار مردم بى‏دفاع، استفاده‏ى از سلاحهاى ممنوع و غیرقانونى - اما دولتهاى اسلامى، بخصوص برخى از دولتهاى عرب، دست روى دست گذاشته‏اند، دارند نگاه مى‏کنند! این اشتباه، بسیار خسارتبار است. این دولتها ملاحظه‏ى امریکا و ملاحظه قدرتهاى استکبارى را مى‏کنند؛ اما آنها در هنگام خود، ملاحظه اینها را نخواهند کرد. دشمن هم البته فعال است و مسأله‏ى شیعه و سُنى یکى از ابزارهاى مهم دشمنان براى زمینگیر کردن امت اسلامى است. هم سُنى‏ها بدانند، هم شیعه‏ها بدانند؛ همه، در ایران و در دنیاى اسلام، این را بدانند که اختلاف شیعه و سنى یکى از ابزارها و چماقهاى دشمن علیه امت اسلامى است. آنها هر جور بتوانند، از این ابزار استفاده مى‏کنند. آن روزى که سُنىِ فلسطینى زیر فشار است، یک عده‏اى را با این شعار، با این تبلیغات، که: اینها سُنى هستند، شما شیعه هستید؛ سعى مى‏کنند نگذارند کمک کنند. امروز که شیعه‏ى لبنان زیر فشار است، به یک عده‏اى مى‏گویند: شما سُنى هستید، اینها شیعه هستند؛ به آنها کمک نکنید. آنها نه به شیعه احترامى مى‏گذارند، نه به سُنى؛ آنها با اصل اسلام طرفند.    ادامه مطلب...

محبت به امیرالمؤمنین (علیه‏الصّلاةوالسّلام) و ارادت به این مرد بزرگ تاریخ بشریت و تاریخ اسلام، نه مخصوص شیعیان است، نه حتى مخصوص به قاطبه‏ى مسلمانان؛ بلکه این چیزى است که آزادگان عالم در آن با مسلمانان شریکند. شما مى‏بینید که شخصیتهایى که مسلمان هم نیستند، درباره‏ى این چهره‏ى درخشان و خورشید تابناک اظهار ارادت مى‏کنند، کتاب مى‏نویسند، شعر مى‏گویند. خیلى خطاست اگر امیرالمؤمنین على‏ابن‏ابى‏طالب در بین مسلمانان یک وسیله‏ى اختلاف قرار بگیرد. آن بزرگوار شخصیتى است که همه‏ى مسلمانان و همه‏ى فرق اسلامى نسبت به او با همه‏ى وجود و با دل و جان، ارادت و محبت مى‏ورزند. این علاقه و محبت از برجستگیها و صفات و خصالى ناشى مى‏شود که هر انسان منصفى در مقابل این خصال، خاضع است؛ قدر جامع و قدر مشترک، این است.

ایمان مخلصانه، جهاد فداکارانه، ذوب شدن در امرونهى الهى، اطاعت و عبودیت مطلق در مقابل خداوند، بى‏اعتنایى به زخارف دنیوى و جهات مادى، رحم و انصاف و عدالت نسبت به عموم مردم، نگاه عطوفت‏آمیز به مظلومان، به ضعیفان، به مستضعفان، ایستادگى و قاطعیت در مقابل دشمنان دین، رفتن به دنبال وظیفه در همه‏ى شرائط و با هر گونه سختى و دشوارى؛ اینها کلمات حکمت‏آمیزى است که بشر دیروز و امروز و فردا به این کلمات نیازمند است. نهج‏البلاغه‏ى امیرالمؤمنین (علیه‏الصّلاةوالسّلام) درسِ همیشه‏ى بشریت است. این شخصیت ظاهرى امیرالمؤمنین (علیه‏الصّلاةوالسّلام) است که چشم کوته‏بین ما مى‏تواند آن را ببیند و حس کند و زیبایى‏هاى آن را ادراک کند. ابعاد معنوى و قدسى و ملکوتى، مخصوص قدیسین و مخصوص صدیقین است، که آنها مى‏بینند؛ و چشمهاى ما توانایى ندارد که مانند اولیاءاللَّه و بندگان مقرب الهى آنها را درک کنند. امروز سالگرد ولادت یک چنین شخصیتى است و البته عید است.

فاجعه سهمگین قانا دلهای ما را لبریز از درد و اندوه کرده و ما و دیگر ملتهای مسلمان و همه آزادگان جهان را سوگوار و خشمگین ساخته است.

آن کودکان معصوم , آن تن های ضعیف و رنجور , آن دلهای وحشت زده و کوچک به چه گناهی کشته شدند؟ , دل آتش گرفته مادران و پدران آنان چرا باید به دست صهیونیستهای خونخوار و حامیان مست و مغرور امریکایی این چنین کباب می‌شد , بیست روز بمباران بی وقفه لبنان , بیست روز جنایت در حجم انبوه , ویرانسازی یک کشور و قتل عام غیرنظامیان در آن و فاجعه‌ای همچون کشتار قانا از کدام پشتوانه منطق و استدلا‌ل برخوردار است که دنیای مدعی تمدن و سازمان ملل و دولتها و سازمانهای مدعی حقوق بشر اینگونه در برابر آن خونسرد و بی تفاوتند.

دنیای اسلا‌م تا کی باید وجود سراپا فتنه و شر رژیم صهیونیستی را تحمل کند, دولتهای اسلا‌می تا کی باید دست امریکای جنگ افروز و مستکبر را در این منطقه حساس بازبگذارند.

آنچه در لبنان اتفاق افتاد , حقوق بشر امریکایی را برای همه معنا کرد و خاورمیانه‌ای را که دولت امریکا در پی آن است نشان داد.

امروز برای همه روشن شده است که تهاجم به لبنان نقشه‌ای از پیش طراحی شده و اقدامی امریکایی , صهیونیستی به عنوان گامی اساسی در راه تسلط بر خاورمیانه و جهان اسلا‌م بوده است.

بوش و همکاران امریکایی وی به همان اندازه در فجایع لبنان گنهکارند که سران خبیث و رو سیاه رژیم صهیونیستی و سکوت سازمان ملل و بیشتر دولتهای غربی و حمایت برخی از دولتها همچون دولت بدسابقه و بدنام انگلیس آنان را نیز به اندازه‌های مختلف در قضاوت امروز و فردای بشریت و در مواخذه و عقوبت عظیم الهی مسئول و شریک جرم می سازد.

امروز ملتهای مسلمان بیش از همیشه از امریکا متنفر و بر آن خشمگینند.

دولتهای آنان نیز حتی آنها که ملا‌حظات سیاسی موجب محدودیت آنها است , از این همه تعدی وقاحت آمیز و مستکبرانه بیزار و بر آن معترضند.

رژیم امریکا با حمایتش از جنایتها و جنایتکاران صهیونیست و با تجاوز آشکارش به حقوق ملتهای مسلمان باید منتظر سیلی سخت و مشت کوبنده امت اسلا‌می باشد.

ایستادگی ملت لبنان و مجاهدت قهرمانانه حزب الله و اقتدار برخاسته از ایمان و صبر و توکل آنان نماد دیگری از بیداری دنیای اسلا‌می و عزم راسخ آن در برابر دشمنی ها و کین توزی ها است.

مشت پولا‌دین جوانان مومن و شجاع و مظلوم لبنانی اکنون بر چهره زشت متجاوزان فرود آمده و شیشه غرور مستانه آنان را شکسته است.

سیاست راهبردی امریکا ایجاد ناامنی و بحران و جنگ در این منطقه است.

بدانند که هرچه ناامنی را گسترش دهند ملتها را بر خود خشمگین تر و دنیا را برای خود ناامن تر خواهند کرد.

رفتار و خوی تجاوزگرانه امریکا و اسرائیل , روح مقاومت را بیش از پیش در دنیای اسلا‌م زنده خواهد کرد و ارزش جهاد را برای انان نمایانتر خواهد ساخت.

دنیای اسلا‌م و جوانان مسلمان در همه کشورهای اسلا‌می بدانند که راه مقابله با گرک وحشی صهیونیزم و تجاوزگری شیطان بزرگ جز مقاومت فداکارانه نیست.

تسلیم و انقیاد در برابر دولتمردان ماجراجو و فتنه گر امریکا بر طمع و جسارت انان می افزاید و کار را بر ملتها سخت تر می کند.

اگر لبنان تسلیم تجاوز اسرائیل و امریکا می شد و اگر جوانان مجاهد حزب‌الله و مردم مظلوم جنوب رنج این دفاع مقدس را به جان نمی خریدند , محنتی بلند مدت و ذلتی روز افزون همه ملت لبنان را تهدید می کرد و ادامه این روند تهاجمی تمام این منطقه را در بر می گرفت.

امروز حزب الله خط مقدم دفاع از امت اسلا‌می و همه ملتهای این منطقه است.

برای دشمن صهیونیستی دین و آئین و مسجد و کلیسا و شیعه و سنی فرق نمی‌کند , رژیمی است نژادپرست و متجاوز و سفاک , اگر مانعی در راه خود نبیند , از هیچ جنایتی به هر گروه و هر ملت روگردان نیست.

ملتهای منطقه و فرقه های اسلا‌می و پیروان دینهای مختلف در لبنان و در همه کشورهای اسلا‌می باید دست اتحاد به یکدیگر دهند و نگذارند , تفرقه آنان موجب قوت دشمن شود.

ایران اسلا‌می مقاومت در برابر زوگویی ها و تجاوزگری های امریکا و شرارت های رژیم صهیونیستی را وظیفه خود می‌داند و در کنار همه ملتهای مظلوم به ویژه مردم عزیز لبنان و ملت مبارز فلسطین خواهد ایستاد.

امریکا که با حمایت صریح خود از کشتار غیرنظامیان لبنانی و مخالفت صریح با آتش بس در لبنان و کمک تسلیحاتی مالی و سیاسی به متجاوزان صهیونیست عملا مجرم صحنه این فجایع بزرگ است , اکنون درصدد آن است که با تحمیل شرایط خود بر ملت و دولت لبنان ظلمی مضاعف را بر آنان وارد آورد.

بی شک آن ملت مقاوم و آن مجاهدان شجاع زیر بار چنین ظلمی نخواهند رفت و جز بر اساس مصالح خود تصمیمی نخواهند گرفت.

اینجانب مصائب وارد امده بر ملت لبنان به ویژه فاجعه بزرگ قانا را به آن ملت عزیز و به مجاهدان نستوه و به برجستگان و مسئولا‌ن سیاسی آن کشور تسلیت می گویم و همدردی ملت بزرگ ایران را با آنان اعلا‌م می کنم.

سلا‌م بر ملت لبنان , سلا‌م بر حزب الله پیروز و سلا‌م بر رهبر دلا‌ور و مومن عربی سید حسن نصرالله.

قال الله تعالی : فاصبر ان وعدالله حق و لایستخفنک الذین لایوقنون.

مسلمانان لبنان و نیروهاى مؤمن در آن کشور، ثابت کردند که اراده‏ى انسان و ایمان مؤمن، بر هر گونه سلاح و تجهیزاتى تفوّق دارد. همین جوانان و مؤمنین بودند که توانستند تجاوز چند سال قبل اسرائیل را که تا نزدیک بیروت پیش آمده بود، متوقف کنند و دشمن را به عقب‏نشینى مجبور نمایند. همان جوانان مؤمن در لبنان بودند که امریکاییها و فرانسویها را که نیروى نظامى وارد لبنان کرده بودند، با حال خفت و خوارى، وادار به عقب‏نشینى از لبنان کردند. این کار، نه به‏خاطر آن که اینها تجهیزات زیادى داشتند - این جوانان دستشان از مادّیات خالى است و تهى‏دستند - بلکه به‏خاطر ایمان آنهاست. این ایمان، آن‏چنان قوّت و قدرتى به انسان مى‏بخشد که یک جمع مستضعف مظلوم محدود که از همه طرف - یعنى از جانب صهیونیستها و مارونیهاى وابسته و دیگران - در زیر فشار دشمنان قرار گرفتند، توانستند امریکا و فرانسه و صهیونیستها را به عقب‏نشینى وادار کنند.

امروز هم، همین ایمان در لبنان و در میان جوانان آن کشور وجود دارد و خوب است که قدرتهاى اروپایى و امریکایى که نسبت به لبنان خط و نشان مى‏کشند، وجود قدرت جوانان مؤمن در لبنان را فراموش نکنند. ما مطمئنیم که با این روح ایمان و اخلاص، دنیاى اسلام خواهد توانست بار دیگر عزت از دست رفته‏ى خود را به‏دست آورد.

امیدواریم که خداوند متعال، به همه‏ى مؤمنین و مبارزان فى‏سبیل‏اللَّه و مجاهدان مقاوم در همه جاى جهان، توفیق دهد و آنها را حفظ کند و فضل و لطف و رحمت خودش را نیز، بر شما ملت عزیز و مؤمن نازل فرماید.

اعتماد به خدا و احکام الهی، عامل پیشرفت

   یقیناً یکى از عناصرى که عامل پیشرفت اسلام بود، اعتماد به خدا و احکام الهى بود: «امن الرسول بما انزل الیه من ربه و المؤمنون کل امن باللَّه و ملائکته و کتبه و رسله» (بقره.285 ) خود پیامبر و مؤمنینِ صدر اوّل، از اعماق دل به پیام اسلام و شعارهاى اسلامى، حقایق اسلامى و کافى بودن اسلام را براى نجات بشریت، حقیقتاً از بن دندان قبول داشتند. این ایمان، عامل بسیار مهمّى است.

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم‌

حمله‌ شقاوت‌آمیز صهیونیست‌ها به‌ صفوف‌ نمازگزاران‌ در شهر اشغالی‌ الخلیل‌ که‌ دهها کشته‌ و صدها زخمی‌ برجای‌ نهاد، یکی‌ از آن‌ جنایت‌های‌ نمونه‌ای‌ است‌ که‌ منحصرا دست‌ ظلم‌ و تعصب‌ صهیونیست‌ها مانند آن‌ را همواره‌ پدید آورده‌ و متناسب‌ با شقاوت‌ و: خباثت‌ غصب‌ کنندگان‌ فلسطین‌ است‌. این‌ فاجعه‌ دردناک‌ یادآور کشتارهای‌ دست‌ جمعی‌ دیگر صهیونیست‌ع‌ها در طول‌ دوران‌ اشغال‌ است‌ با این‌ فرق‌ که‌ امروز این‌ جنایت‌ بزرگ‌ در برابر چشم‌ همه‌ مردم‌ دنیا واقع‌ می‌شود. آیا وجدانهای‌ بی‌اعتنا به‌ آنچه‌ در خانه‌ فلسطینیان‌ بر سر آنها می‌آید با این‌ حادثه‌ بیدار خواهند شد؟ آیا مدعیان‌ صلح‌ دروغین‌ با دشمن‌ غاصب‌ پی‌به‌ اشتباه‌ خود خواهند برد؟ آیا مجامع‌ و دولتهای‌ داعیه‌دار حقوق‌ بشر که‌ سالهاست‌ بزرگتر نقض‌ حقوق‌ یک‌ ملت‌ در فلسطین‌ را ندیده‌ گرفته‌اند، این‌ بار به‌ سکوت‌ شرم‌آور خود خاتمه‌ خواهند داد و به‌ گناه‌ خود در گذشته‌ اعتراف‌ خواهند کرد؟ آیا دولت‌ امریکا خواهد پذیرفت‌ که‌ در خون‌ بیگناهان‌ فلسطین‌ شریک‌ است‌ زیرا همواره‌ بی‌قید و شرط از دولت‌ صهیونیستی‌ حمایت‌ کرده‌ است‌ یا اینکه‌ این‌ بار هم‌ همه‌ از کنار این‌ حادثه‌ تکان‌ دهنده‌ خواهند گذشت‌ بی‌آنکه‌ به‌ ابعاد آن‌ توجه‌ کنند و معنای‌ عبرت‌آمیز آن‌ را بفهمند؟ همانطور که‌ از فاجعه‌ بزرگ‌ این‌ دوران‌ در بوسنی‌ و هرزگوین‌ تغافل‌ کرده‌اند؟ اما ملت‌ فلسطین‌ بی‌شک‌ عبرت‌ لازم‌ را از آن‌ خواهد گرفت‌. امروز یک‌ بار دیگر این‌ حقیقت‌ تلخ‌ برای‌ آن‌ ملت‌ مظلوم‌ آشکار شد که‌ در خانه‌ خود مجبور است‌ مبارزه‌ کند تا بتواند در آن‌ زندگی‌ کند. آشکار شد که‌ صهیونیست‌ها علیرغم‌ اظهارات‌ نزاکت‌آمیز بعضی‌ از سرانشان‌ همان‌ وحشی‌های‌ نژادپرست‌ و متعصب‌ پنجاه‌ سال‌ قبلند. و اگر اندک‌ فرصتی‌ یا بهانه‌ای‌ پیدا کنند شقاوت‌آمیزترین‌ ضربات‌ را بر مسلمانان‌ صاحبخانه‌ وارد خواهند کرد. بر دیر باورترین‌ افراد فلسطینی‌ نیز ثابت‌ شد که‌ رژیم‌های‌ استکباری‌ که‌ این‌ همه‌ دم‌ از امنیت‌ صهیونیست‌ها می‌زنند، کمترین‌ اهمیتی‌ به‌ امنیت‌ مسلمانان‌ فلسطینی‌ نمی‌دهند و گرنه‌ ارتش‌ اسرائیل‌ جرأت‌ نمی‌کرد صفوف‌ مقدس‌ نمازگزاران‌ را چنین‌ قتل‌ عام‌ کند. فلسطینی‌ها با مسلح‌ شدن‌ و ضربه‌ زدن‌ به‌ منافع‌ دولت‌ غاصب‌ است‌ که‌ می‌توانند حق‌ حیات‌ و حق‌ زندگانی‌ در خانه‌ خود را بدست‌ آورند. این‌ است‌ عبرت‌ حادثه‌ صبح‌ جمعه‌ الخلیل‌. دولتها و ملتهای‌ مسلمان‌ نیز مسئولیتی‌ بزرگ‌ دارند. کمترین‌ چیزی‌ که‌ دولتهای‌ مسلمان‌ می‌توانند مطالبه‌ کنند تحویل‌ دادن‌ قاتلین‌ و همکارانشان‌ در ارتش‌ صهیونیست‌، به‌ فلسطینیان‌ مسلمان‌ برای‌ اجرای‌ قصاص‌ شرعی‌ و عزل‌ فرماندهان‌ آن‌ ارتش‌ است‌. البته‌ علاج‌ نهایی‌ منحصر بفرد خلع‌ ید از صهیونیست‌های‌ غاصب‌ و تحویل‌ فلسطین‌ به‌ فلسطینیان‌ از هر مذهب‌ و ملت‌ است‌. اینجانب‌ ضمن‌ عرض‌ تسلیت‌ به‌ ملت‌ مظلوم‌ فلسطین‌ بویژه‌ کسان‌ شهداء این‌ حادثه‌ از خداوند متعال‌ غفران‌ درگذشتگان‌ و شفای‌ مجروحان‌ روزه‌دار و اصلاح‌ حال‌ مسلمین‌ و حل‌ عادلانه‌ مسأله‌ فلسطین‌ را مسئلت‌ می‌کنم‌ و از همگان‌ درخواست‌ می‌کنم‌ که‌ این‌ قضیه‌ را با همه‌ توان‌ خود دنبال‌ کنند.

جمعه‌_ چهاردهم‌ ماه‌ رمضان‌ 1414

سیدعلی‌ خامنه‌ای

ای مسلمانان تا کی می خواهید نسبت به فرمان ولی دست روی دست بگذارید؟

طبق روایت، روز - سوم جمادى‌الثّانى - شهادت سیّده‌ى زنان عالم، فاطمه‌ى زهرا(سلام‌الله علیها) است...رفتار این بزرگوار با همسر و فرزندان از یک سو و انجام وظایف خود به عنوان یک انسان مجاهد، غیور، زحمتکش و تسلیم ناپذیر در برخورد با حوادث سیاسی از سوی دیگر همراه با عبادت و خضوع و خشوع در برابر خداوند آن حضرت را به یک انسان کامل مبدل ساخته است.

خداوند متعال این سوره را بر پیامبر نازل کرد، تا هم قلب پیامبر را تسلى بدهد، هم حقیقتى را براى آن بزرگوار و براى مسلمانان روشن کند؛ لذا فرمود: ((انّا اعطیناک الکوثر))؛ ما به تو کوثر بخشیدیم؛ آن حقیقت عظیم و کثیر و فزاینده.
  مصداق کوثر براى نبى‌اکرم(ص)، چیزهاى گوناگون است. یکى از برجسته‌ترین مصادیق کوثر، وجود مقدس فاطمه‌ى زهراست؛ که خداوند متعال در این وجود مبارک، دنباله‌ى معنوى و مادى پیامبر را قرار داد. برخلاف تصور دشمنان ملامتگر، این دختر بابرکت، این وجود ذى‌جود، آن‌چنان مایه‌ى بقاى نام و یاد و مکتب و معارف پیامبر شد که از هیچ فرزند برجسته و باعظمتى، چنین چیزى مشاهده نشده است. اولاً از نسل او یازده امام و یازده خورشید فروزان، معارف‌ اسلامى را بر دلهاى آحاد بشر تابانیدند؛ اسلام را زنده کردند؛ قرآن را تبیین کردند؛ معارف را گسترانیدند؛ تحریفها را از دامن اسلام زدودند و راه سوء استفاده‌ها را بستند. یکى از این یازده امام، حسین‌بن‌على (علیه‌السّلام) است که پیامبر طبق روایت فرمود: ((انا من حسین و حسین سفینة النّجاة و مصباح الهدى)). با آن‌ همه آثار و برکاتى که در آن شخصیت، در آن شهادت و بر آن قیام در تاریخ اسلام مترتب شده است، او یکى از ذراره‌هاى فاطمه‌ى زهراست. یکى از این‌ خورشیدهاى فروزان، امام باقر، و یکى دیگر امام صادق (علیهماالسّلام) است که معارف اسلامى، مرهون زحمات آنهاست. نه فقط معارف شیعى، که ائمه‌ى‌ معروف اهل سنت، یا بى‌واسطه، یا باواسطه، بهره‌مندان از فیض دانش آنها هستند. این کوثر فزاینده‌ى روزبه‌روز درخشنده‌تر، نسل عظیم پیامبر را در تمام اقطار اسلامى پراکند؛ که امروز هزاران، بلکه هزاران هزار خاندانهاى مشخصِ شناخته شده‌ى در همه‌ى دنیاى اسلام، نمودار بقاى نسل جسمانى آن بزرگوارند؛ همچنان که هزاران مشعل هدایت در دنیا نمودار بقاى معنوى آن مکتب و آن وجود مقدسند؛ این کوثر، فاطمه‌ى زهراست. سلام خدا بر او، درود همه‌ى انبیا و اولیا و فرشتگان و آفریدگان پروردگار بر او تا روز قیامت.

این غلط است که ما کشور یا فعالان سیاسى را به اصولگرا و اصلاح‏طلب تقسیم کنیم: اصولگرا و فلان؛ نه. اصولگرایى متعلق به همه‏ى کسانى است که به مبانى انقلاب معتقد و پایبندند و آنها را دوست مى‏دارند؛ حالا اسمشان هر چه باشد.

این «اصول» چه هستند؟

 در درجه‏ى اول، ایمان و هویت اسلامى و انقلابى و پایبندى به آن. این، وظایفى را بر عهده‏ى دولت مى‏گذارد. نمى‏شود گفت دولت به ایمان مردم کارى ندارد؛ نه. مدتى این فکر را ترویج کردند؛ اما این غلط است. دولت وظیفه‏دار است. چطور وزارت بهداشت با داروفروشهاى مصنوعى ناصرخسرو مبارزه مى‏کند؛ اما وزارت ارشاد با مخدر فروشهاى فرهنگى مبارزه نکند؟! با سم‏پراکنان فرهنگى مبارزه نکند؟! این، وظیفه‏ى دولت است؛ صدا و سیما یک جور، وزارت ارشاد یک جور و دستگاههاى گوناگون یک جور. وظیفه‏ى مهم این است که ما پایه‏هاى یک ایمان روشن‏بینانه و استوار را در ذهن نسلهاى جوان و رو به رشد خودمان تقویت کنیم؛ ایمانِ دور ازخرافه‏گرى و سست‏اندیشى، ایمانِ روشن بینانه، ایمانِ به دین، ایمانِ به نظام، ایمانِ به مردم، ایمانِ به آینده، ایمانِ به خود، ایمانِ به استقلال کشور و ایمانِ به وحدت ملى و ایمانى که در هیچ بخشى برافروزنده‏ى آتشهاى تعصب فرقه‏اى نباشد.  

   در این بخش، یکى از وظایف مهم دیگرى که بر عهده‏ى دولت و نظام جمهورى اسلامى است، این است که هویت اسلامى را در دنیاى اسلام برجسته و شفاف کنیم، تا این یک معیارى باشد در جلوى چشم ملتهاى مسلمان؛ تدین دور از خرافه و کاوش در منابع دینى و نوآورى. بعضیها خیال مى‏کنند که نوآورى در دین امکان ندارد! گنجینه‏ى منابع اسلامى و دینى ما بى‏پایان است؛ ما به قدر وسع خودمان، فقط چند سطل آب از این چشمه‏ى جوشان برداشته‏ایم؛ تلاش کنیم و فکرهاى نو و حرفهاى نو در زمینه‏هاى مختلف تولید کنیم. پرچم برادرى اسلامى را با همه‏ى ملتهاى اسلامى بلند کنیم و فضیلتهاى اخلاقى را در جامعه رشد بدهیم: همکارى، گذشت، کمک، صبر، حلم؛ اینها خلقیات اسلامى است؛ اینها را در جامعه رشد بدهیم. این، همان ایمان و هویت اسلامى و انقلابى است که اصل اول است.

  اصل دوم، عدالت است. فلسفه‏ى وجودى ما، عدالت است.  رشد اقتصادى باید همپاى عدالت پیش برود؛ برنامه‏ریزى کنند و راهش را پیدا کنند. حالا عدالت چیست؟ البته ممکن است درمعنا کردن عدالت، افرادى، کسانى یا گروههایى اختلاف نظر داشته باشند؛ اما یک قدر مسلّمهایى وجود دارد: کم کردن فاصله‏ها، دادن فرصتهاى برابر، تشویق درستکار و مهار متجاوزان به ثروت ملى، عدالت را در بدنه‏ى حاکمیتى رایج کردن - عزل و نصبها، قضاوتها، اظهار نظرها - مناطق دوردست کشور و مناطق فقیر را مثل مرکز کشور زیر نظر آوردن، منابع مالى کشور را به همه رساندن، همه را صاحب و مالک این منابع دانستن، از قدرِ مسلّمها و مورد اتفاقهاى عدالت است که باید انجام بگیرد. بنابراین، عدالت یک اصل است و نیازمند قاطعیت. عدالت، با من بمیرم، تو بمیرى درست نمى‏شود؛ عدالت، با تعارف درست نمى‏شود؛ اولاً قاطعیت مى‏خواهد، ثانیاً ارتباط با مردم مى‏خواهد، ثالثاً ساده‏زیستى و مردمى بودن لازم دارد و بالاتر از همه، خودسازى و تهذیب مى‏خواهد؛ اول، باید خودمان را درست کنیم و یک دستى به سر و صورت خودمان بکشیم، تا بتوانیم عدالت را اجرا کنیم؛

  اصل سوم، حفظ استقلال سیاسى است. این استقلال، استقلال سیاسى، اقتصادى و فرهنگى است. ما باید این بندهاى اختاپوس فرهنگىِ تحمیل شده‏ى به وسیله‏ى غرب را از دست و پاى خودمان باز کنیم؛ این هم یکى از اصول ماست. آن حرکتى، آن جریانى، آن شعارى و آن برنامه‏ریزى‏اى که در آن استقلال کشور و ملت دیده نشود، اصولگرایانه نیست.

  اصل چهارم، تقویت خودباورى و اعتماد به نفس ملى است. این اعتماد به نفس، در همه جاست. ما اکنون در زمینه‏ى مثلاً علوم تجربى،نمونه‏هایى‏اش را دیده‏ایم که حالا یکى‏اش فناورى هسته‏اى است، یکى‏اش تولید سلولهاى بنیادى است، یکى‏اش کارهاى خوبى است که در بخشهاى گوناگون انجام داده‏اند. استقلالِ اعتماد به نفس ملى و خودباورى، فقط به این چیزها منحصر نمى‏شود که ما مى‏توانیم سد درست کنیم؛ مى‏توانیم نیروگاه درست کنیم و مى‏توانیم بدون کمک خارجى کارهاى بزرگ و پروژه‏هاى عظیم را راه‏اندازى کنیم، بلکه باید در سیاست، فلسفه، ابتکارهاى مردمى و ارزشهاى اخلاقى هم خودباورى داشته باشیم. ببینید! دیگران یک حرکت ابلهانه‏ى دیوانه‏وارى مثل گاوبازى در خیابانهایشان راه مى‏اندازند، تلفات جانى مى‏دهند، خودشان را مسخره مى‏کنند؛ اما افتخار هم مى‏کنند که این سنّت ملى ماست! کار، غلط است؛ اما خودباورى خوب است؛ خجالت نمى‏کشند. حالا فرض بفرمایید اگر ما یک سنّت اسلامى داریم که منطقى هم برایش داریم و آن را هم پذیرفته‏ایم، نبایستى در انجام دادن آن خجالت بکشیم.

  اصل پنجم، جهاد علمى است. چند سال است من تکرار کرده‏ام: باید نهضت تولید علم در کشور راه بیفتد. من خوشحالم؛ وقتى با دانشجوها و جوانها مواجه مى‏شوم که غالباً آنها حرف مى‏زنند و مطالبى را مى‏گویند، مى‏بینم آنها همین مسئله‏ى تولید علم و اتصال علم و صنعت، و پشتیبانى دولت از پیشرفت و ابتکارات علمى را به عنوان توقع از ما مطرح مى‏کنند. من مى‏گویم خیلى خوشحالم و اینها حرفهاى ماست و حالا در بین مجموعه‏ى دانشگاهى عرف شده؛ لیکن این کافى نیست؛ باید به سمت کارهاى بزرگ برویم. ببینید! یک وقت هست شما مى‏توانید هواپیمایى را که دیگران اختراع کرده‏اند و ساخته‏اند، خودتان بدون کمک دیگران در داخل کشور بسازید، این خیلى خوب است؛ این بهتر از خریدن هواپیماى ساخته شده است؛ اما یک وقت هست شما خودتان یک چیزى در سطح هواپیما در کشورتان تولید مى‏کنید؛ این است آنچه که ما لازم داریم؛ ما باید بر ثروت علمى بشر بیفزاییم. نگویند نمى‏شود؛ مى‏شود. یک روزى بشریت فناورى ریزترینها - نانوتکنولوژى - را نمى‏شناخت، بعد شناخت. امروز صد تا میدان دیگر ممکن است وجود داشته باشد که بشر نمى‏شناسد؛ اما مى‏توان آنها را شناخت و مى‏توان جلو رفت. البته مقدمات دارد؛ اما آن مقدمات را هم مى‏شود با همت فراهم کرد.

  اصل ششم، تثبیت و تأمین آزادى و آزاداندیشى است. آزادى را نباید بد معنا کرد. آزادى یکى از بزرگترین نعمتهاى الهى است که یکى از شعبش آزاداندیشى است. بدون آزاداندیشى، این رشد اجتماعى، علمى، فکرى و فلسفى امکان ندارد. در حوزه‏هاى علمیه، دانشگاه و محیطهاى فرهنگى و مطبوعاتى، هو کردن کسى که حرف تازه‏اى مى‏آورد، یکى از بزرگترین خطاهاست؛ بگذارید آزادانه فکر کنند. البته من فهم غلط از آزادى را تأیید نمى‏کنم؛ من باز گذاشتن دست دشمن را در داخل براى اینکه مرتباً گاز سمّى تولید کند و در فضاى فرهنگى یا سیاسى کشور بدمد، تأیید نمى‏کنم؛ من براندازى خاموش را - آن‏چنانى که خود امریکاییها گفتند و عواملشان چند سال قبل در اینجا سادگى و بى‏عقلى کردند و به زبان آوردند - برنمى‏تابم و رد مى‏کنم؛ اما توسعه‏ى آزادى و رها بودن میدان براى پرورش فکر و اندیشه و علم و فهم، ربطى به اینها ندارد. ظرافتى لازم است که آدم این دو منطقه را از همدیگر باز بشناسد و مرز اینها را معین بکند.

  اصل هفتم، اصلاح و تصحیح روشهاست؛  اصلاحات جزوِ مبانى اصولگرایى است. من در سفر کرمان، با جوانها و مجموعه‏ى دانشجوها و دانشگاهیها که روبه‏رو شدم، گفتم که اصلاحاتِ اصولگرایانه و اصولگرایىِ مصلحانه در هم تنیده هستند. آن اصلاحاتى که بخواهد با معیار امریکایى در کشور انجام بگیرد، مثل همان اصلاحات رضاخانى است. مى‏دانید که رضاخان در مهمترین بخشها و سالهاى سلطنتش، شعارش اصلاحات بود! همه‏ى این فجایع و جنایاتى که شما در دوره‏ى رضاخان سراغ دارید، تحت نام و زیر پرچم اصلاحات انجام گرفته است؛ اسناد بازمانده‏ى از دوره‏ى رضاخان را بخوانید. افراد را برکنار مى‏کردند؛ چون مى‏گفتند اینها ضداصلاحاتند؛ افرادى را سر کار مى‏آوردند؛ چون مى‏گفتند اینها مؤمن به اصلاحاتند. آن اصلاحاتى که با معیار رضاخانى، با معیار امریکایى و با معیار فرهنگ غربى انجام بگیرد، اصلاحات نیست، افسادات است. معیار اصلاحات، قانون اساسى است؛ بر این اساس، باید ما اصلاحات کنیم؛ ما به اصلاحات احتیاج داریم. اصلاحات، تصحیح روشهاى ماست؛ تصحیح هدفهاى مرحله‏اى ماست؛ تصحیح تصمیم‏گیریهاى ماست؛ تعصب نورزیدن روى تصمیم‏گیریها ناحق است. این، غیر از ساختارشکنى و مبارزه‏ى با قانون اساسى، مبارزه‏ى با اسلام و مبارزه‏ى با استقلال یک کشور است.

  آخرین اصل هم - که البته در این فهرست کوتاهى که من عرض مى‏کنم، آخرین نیست - شکوفایى اقتصادى است؛ رسیدگى به زندگى مردم است و رسیدگى به اقتصاد کشور. ما احتیاج داریم که از سرمایه‏گذارى حمایت بشود؛ کارآفرینى بشود؛ تولید داخلى ترویج بشود؛ با قاچاق و فساد مجدّانه مبارزه بشود؛ اشتغال به عنوان یک مبناى اصلى و یک هدف مهم دنبال بشود؛ ثبات و شفافیت و انسجام سیاستها و مقررات اقتصادى انجام بشود - مقررات اقتصادى‏اى که امروز یک چیزى بگوییم، فردا عوضش بکنیم، فایده‏اى ندارد - مقررات اقتصادى و قوانین ما باید هم ثبات داشته باشند که مردم بتوانند روى آن برنامه‏ریزى کنند، هم باید منسجم باشد و با هم بخواند و شفاف باشد.